Deze week heb ik het boek "Moderne
wetenschap in de Bijbel. De Bijbel is de wetenschap 3500 jaar vooruit" van
bioloog drs. Ben Hobrink gelezen. Hobrink toont hierin aan dat de Bijbel van
een niet te onderschatten wetenschappelijk inzicht getuigt. Het boek is
blijkbaar erg geliefd, want er zijn meer dan 70.000 exemplaren van verkocht.
Het boek is een aanrader, want Hobrink verdedigt steeds de Bijbel en dat is
goed, de Bijbel is immers Gods Woord en daarmee absoluut betrouwbaar. Hobrink
is stellig in zijn beweringen, soms te stellig. Hieronder noem ik een aantal
zaken die Hobrink schrijft. Tussen [ ] schrijf ik mijn persoonlijke
opmerkingen.
Hobrink schrijft dat de aanleiding om
zijn boek te schrijven, de geschiedenis van de ark van Noach (zie Genesis
6:14-16) is. De ark met zijn ideale afmetingen blijkt het meest stabiele
bootmiddel te zijn die er bestaat. (p. 16)
Wat vooral in het boek aan de orde komt,
is dat God de totale gezondheid van de mens op het oog heeft: op geestelijk én
op lichamelijk gebied. (p. 24)
De Kanaänieten moesten door Israël
uitgeroeid worden (zie Deuteronomium 7:1-2). Dat lijkt wreed en onrechtvaardig.
Maar zo onschuldig waren de Kanaänieten niet. Uit opgravingen blijkt dat ze hun
eigen kinderen offerden om de afgoden zegen en voorspoed af te smeken. (pp.
32-33)
Als de Israëlieten geslachtsgemeenschap
wilden hebben met de vrouwen van hun verslagen vijanden, dan bestond er vanwege
allerlei besmettelijke ziekten toch een reëel gevaar voor hun gezondheid. In
Deuteronomium 21:10-14 lezen we drie buitengewone maar wetenschappelijk
verantwoorde voorwaarden om de gevangen vrouwen op een goede manier mee te
mogen nemen. (pp. 37-38)
Besnijdenis voorkomt een aantal ziekten
die betrekking hebben op het mannelijk geslachtsorgaan. In de Bijbel moet de
besnijdenis per se op de achtste dag na de geboorte plaatsvinden (zie Genesis
17:12 en Leviticus 12:3). Op de achtste dag stopt een bloeding sneller dan op
enig ander moment. (pp. 77-79)
Honderden mensen zijn gestorven aan
geslachtsziekten, melaatsheid, builenpest en een overvloed van dodelijke
darmziekten. Die ellende had voorkomen kunnen worden door simpelweg de wetten
van Mozes te volgen, waarin staat hoe besmetting en uitbreiding van deze
ziekten voorkomen kan worden. Zie bijvoorbeeld Leviticus 13 en 14. (p. 57, pp.
43-51) [Dit is momenteel ook erg actueel i.v.m. het coronavirus.
Coronapatiënten moeten van het RIVM ook in quarantaine (afzondering). In
Leviticus 13:4-8 staat dat als de priester twijfelt of er bij de persoon in
kwestie sprake is van melaatsheid, die persoon 7 dagen in quarantaine moest
leven. Als de kwaal dan niet was veranderd, moest de persoon nog eens 7 dagen
in quarantaine blijven. Al naar gelang de situatie was, verklaarde de priester
hem/haar rein of onrein. Iemand die onrein was, moest in afzondering buiten het
kamp blijven (zie Leviticus 13:46).]
In Numeri 19:11,19 worden twee
buitengewoon effectieve maatregelen genoemd voor de bescherming van een patiënt
die door een arts zou worden onderzocht: 1. een arts die een lijk heeft
aangeraakt, mag zeven dagen lang geen ander mens aanraken; 2. de arts moet
grondig zijn handen en zijn kleren wassen. (zie p. 62)
In Leviticus 11 wordt door God gezegd
dat de mens alleen reine dieren mag eten. In principe mogen alle dieren gegeten
worden, maar voor de gezondheid is het beter om alleen reine dieren te eten.
(p. 85) [Het laatste is betwistbaar. Hobrink houdt hier geen rekening met de
heilshistorie, vermoed ik. Er zijn namelijk meerdere Bijbelse wetten in de loop
van de tijd veranderd. Stenigen wij nu bijvoorbeeld nog iemand die de Naam van
de HEERE lastert (zie Levitus 24:10-23)? En stenigen wij een opstandige zoon
die niet naar zijn ouders luistert (zie Deuteronomium 21:18-21)? Dit zijn beide
wetten van Mozes, maar ze gelden nu niet meer. Immers: wie zonder zonde is,
werpe de eerste steen... (zie Johannes 8:7). En wie is er zonder zonde dan
alleen God?]
Hobrink gaat ook in op het thema
'schepping of evolutie'. Hij schrijft dat nagenoeg alle feiten over het
ontstaan van het leven in de richting wijzen van een Intelligent Ontwerp. (p.
256)
[Dit is een zeer gevoelig onderwerp.
Mijns inziens kan zowel de schepping als de evolutietheorie niet bewezen worden
als de 'waarheid'. Als christen geloof ik dat de hemel en de aarde door God
geschapen zijn. Hobrink schrijft dat onherleidbare complexe systemen, zoals een
oog, niet ontstaan kunnen zijn door evolutie en dat creatie het meest
aannemelijke alternatief is (pp. 222-223). Dat is een
tamelijk gewaagde uitspraak. Op en.wikipedia.org/wiki/Evolution_of_the_eye
wordt de evolutie van het oog verdedigd. En daar kan ik alleen vanuit mijn
geloof in God "nee" op zeggen. Bewijzen is dus niet mogelijk.]
Er blijken slechts 50 min of meer
belangrijke verschillen te bestaan tussen de voornaamste Bijbelhandschriften.
Het betekent dat 99,95% van de Bijbeltekst volkomen betrouwbaar is. Maar er
bestaat geen enkele twijfel over een belangrijke leerstelling in de Bijbel. (p.
302) [Met het laatste kan ik instemmen. Dat we alleen door te geloven dat Jezus
Christus de eniggeboren Zoon van God is, behouden worden, is in geen enkel
Bijbelhandschrift verschil over. Wel ontbreekt een belangrijke verwijzing naar
de drie-eenheid van God in de oudste Bijbelhandschriften: het Comma Johanneum
uit 1 Johannes 5:7-8 komt wel voor in de Textus Receptus, maar niet in de
oudste Bijbelhandschriften. Op andere plaatsen hebben de oudste
Bijbelhandschriften wel de verwijzing naar de drie-eenheid van God, zoals in
Mattheüs 28:19.]
De kernboodschap van de Bijbel is dat
Jezus Christus op aarde is gekomen om de relatie tussen God en mens te
herstellen. (pp. 314-315) [Daar stem ik van harte mee in!]
Machiel Lock
Giessenburg, 6 juni 2020
Geen opmerkingen:
Een reactie posten